Hitte, Heftige blaren en Hotels in het Hoogseizoen
Blijf op de hoogte en volg Hans
23 Augustus 2012 | Frankrijk, Grasse
How do you rate the morning sun
After a long and sleepless night
How many stars would you give to the moon?
<…>
The morning brings a mystery
The evening makes it history
Who am I to rate the morning sun?
Robbie Williams
Beste, lieve allemaal,
Hierbij dan weer een update van een pelgrim met inmiddels 2.104 km’s op de teller. Ondermeer uit reacties op mijn laatste “post” begreep ik dat men graag al eerder nieuws van mij had vernomen, maar liever zo, dan dat iedereen denkt “o jee, alweer een saai verhaal om te lezen”.
Sinds mijn vorig verhaal is er in ieder geval genoeg gebeurd.
Op donderdag 26 juli was ik helemaal klaar om Le Puy-en-Velay te verlaten, maar ging toch nog maar een laatste keer naar het postkantoor. Of het nu kwam omdat de beroemde bewaartermijn van 15 dagen bijna was verstreken zal nooit duidelijk worden, maar in ieder geval was mijn pakket opeens weer boven water (en heeft vrijwel zeker al die tijd gewoon in Le Puy gelegen). En dus bleef ik toch nog een dag extra in Le Puy om e.e.a. uit te zoeken. Een paar dagen later lag het volgende (nood)pakket keurig klaar in Privas, daarvan heb ik het grootste deel linea recta weer terug kunnen sturen. Hier in Grasse lagen de hulpgoederen zonder veel problemen klaar op het postkantoor.
Tot aan Le Puy had ik bijzonder goed (wandel)weer. Tijdens mijn gedwongen verblijf in Le Puy was het al behoorlijk warm en dat werd het daarna nog veel meer, temperaturen van minimaal 30 graden. Bij hitte is veel drinken natuurlijk de eerste vereiste, helaas lukte het niet altijd om water bij te kunnen tanken, dus ik heb regelmatig dorstig rondgelopen.
Zeer waarschijnlijk ook door de hitte kreeg ik dan toch nog last van blaren en gelijk goed ook: op de “zolen” van mijn voeten en van zo’n 5 x 6 centimeter (links) en 4 x 5 (rechts). Met veel dank aan Aart en Milo heb ik (ook voor het eerst in mijn bestaan) Compeed gebruikt. Beeldmateriaal is wel aanwezig, maar niet geschikt om hier te plaatsen…
Vanwege de hitte en de blaren heb ik gelijk gekozen voor kortere etappes, mikkend op 20 i.p.v. 25 km. Dat ging niet altijd goed, omdat de Grande Randonnees regelmatig al zigzaggend veel langer zijn dan de kaart doet vermoeden. Het lukt mij nog steeds niet om vroeg uit mijn bed te komen (behalve als ik geen bed heb, waarover straks meer) maar met kortere etappes, veel pauzes en een langere lunchpauze plus soms een extra rustdag is de hitte verder meestal wel te verdragen.
Inmiddels was het ook augustus geworden: DE vakantiemaand in Frankrijk. En dat leverde weer de nodige problemen op bij het zoeken van een slaapplaats. Op vrijdag 10 augustus ging het helemaal mis en waren alle hotels “complet”. Ook tijdens eerdere tochten heb ik talloze keren overwogen “wild te gaan slapen”, maar altijd was er uiteindelijk toch wel een vorm van onderdak te vinden. Dit keer echter niet en dus heb ik (zonder slaapzak of tentje) in een parkje “geslapen”. De volgende nacht was iets beter: toen sliep ik ook op de kale grond, maar op een camping, dus met sanitair en drinkwater bij de hand. Toen ik de volgende avond in een gîte weer over een bed met kussen kon beschikken, was ik de koning te rijk!
Bon, tot zover de onderwerpen die maken dat een pelgrimage iets anders is dan vakantie vieren. Uit verschillende reacties maak ik echter op dat ik meer aandacht zou moeten besteden aan de mooiere kanten, want het is echt niet alleen maar afzien…
Zo loop ik natuurlijk dagelijks door prachtige natuur (zie ook de foto’s) met niet alleen soms adembenemende uitzichten, maar ook op korte afstand is vaak veel te zien. Regelmatig mag ik ook wat cultuur opsnuiven. En ik geniet nog steeds erg van de Franse keuken (van escargots en eend, forel en foie gras tot konijn en kikkerbilletjes), maar eet ook (al) regelmatig een pizza. En, zeker na 2 nachten op de kale grond, waardeer ik de luxe van een hotelkamer, met bed, na een dag lopen zweten nog beter. In schril contrast met mijn eerste ervaringen als dakloze heb ik ook regelmatig mogen/moeten slapen in luxe ***-hotels en dergelijke, soms heel duur en onpraktisch, maar ook een keer heel betaalbaar in een appartement wat beter was dan ik gemiddeld op de Canarische Eilanden krijg (en waar ik dus gelijk zelf paëlla kookte).
Dan zijn er ook de vele leuke, rare, fijne en soms bizarre ontmoetingen. Het kan/zal aan mij liggen, maar ik vind de Fransen in het algemeen een stuk vriendelijker dan in 1998.
Tussendoor heb ik -dankzij Toppie- ook nog soms de kans om mailtjes uit te wisselen. De frequentie is daarbij vaak niet zoals ik gewend ben, maar de kwaliteit stemt regelmatig tot grote tevredenheid.
Oorspronkelijk had ik het idee om Nice als laatste Franse “pleisterplaats” te gebruiken. Maar toen ik door alle voorsteden en industrieterreinen naar Avignon liep en daar opeens in een grote en drukke stad aankwam, viel dat al behoorlijk tegen. Nice is natuurlijk een nog veel grotere stad dan Avignon, dus gebruik ik nu Grasse als rustplaats en loop om Nice heen. Om vergelijkbare redenen heb ik ook besloten Pisa niet aan te doen.
Tot aan Le Puy had ik alles al minstens één keer gelopen, daarna moest ik dus een route zien te vinden in onbekend gebied, wat soms best lastig was. Maar het echte avontuur begint nu pas, als ik straks Italië inloop: daar ben ik nog nooit geweest (behalve een tussenstop met mijn vader op het vliegveld van Rome). Voordeel is wel dat ik vanaf de grens weer beschik over gidsen en een vastgestelde route.
Waar ik zelf erg benieuwd naar ben, is hoe ik me met de taal ga redden. Mijn Frans is inmiddels dusdanig dat ik over vrijwel alles kan praten (incl. grapjes maken en discussies over de crisis of de boeken van Paulo Coelho). Regelmatig krijg ik ook complimenten dat ik de taal zo goed spreek, met als grootste compliment als men oprecht vraagt waar ik vandaan kom. Meestal hoort men echter vrij snel dat ik Nederlander ben (wat dan weer wordt weggepraat met iets als “het zijn altijd de Nederlanders die een île flottant bestellen”). Heel anders is het gesteld met mijn Italiaans. Na een paar gebroken lesjaren bij de Volksuniversiteit is er maar een heel kleine basis. En ooit had ik gedacht met mijn iPOD in de oortjes al lopende te kunnen studeren, maar dat werkt zo niet. Inmiddels is er de Eerste wet van van Duivenbooden voor pelgrims: “al is een pad nog zo smal, als er een auto kan komen, zal er een auto komen (en anders wel een motor, brommer o.i.d.)”. Oftewel: al lopende moet je je oren goed openhouden, anders wordt het (te) gevaarlijk.
Goed, jullie zijn voor nu weer helemaal op de hoogte.
Met warme pelgrimsgroet
en een dikke knuffel voor de dames, en de heren die daar prijs op stellen,
;-)
Hans Duif
Pelgrim onderweg naar Rome
Met 2.104 km’s op de teller
Vanuit Hotel du Patti **
Grasse
www.hotelpatti.com
PS Zeker ook gezien alle pakketjes-ellende moge duidelijk zijn dat ik Rome nooit zou kunnen halen zonder “Ground Control”!
PS2 En zo zou ik ook niet meer weten hoe ik het zonder mijn Toppie zou moeten doen. Ze zorgt voor de (voor het moreel zo belangrijke) communicatie, maar ook ben ik soms echt uren bezig (geweest) met internetten om een route en slaapplaatsen te kunnen bepalen. Resultaat is wel een nieuwe verslaving: Wifi. Een paar dagen zonder kan ik aan, maar na 3 dagen krijg ik echt erg de kriebels.
PS3 En laat ik dan ook vermelden dat mijn wandelstok echt onmisbaar is. Helaas is de punt er op een gegeven moment van verdwenen en nu vervangen door mijn klassieke oplossing: een hagelpatroon. Toen ik op zoek was naar patronen lagen er plots, als had ik een bestelling geplaatst, twee hagelnieuwe en ook nog rode patronen naast mijn pad.
PS4 Tragisch nieuws is wel dat DE krant van Utrecht niet alleen van naam gaat veranderen, maar ook mijn meest favoriete rubriek, de bijbabbel bij de Sudoku’s, gaat verdwijnen. Een paar weken geleden had ik nog de eer om kopij over mijn tochtje aan te mogen leveren (met veel steunbetuigingen tot gevolg), ik hoop niet dat dat de beroemde druppel is geweest…
PS5 Onder normale omstandigheden zou ik al zeker twee keer naar de kapper zijn geweest, maar mijn haar groeit momenteel nauwelijks. Toch ga ik hier in Grasse maar eindelijk eens een kapper opzoeken.
PS6 Wat lichamelijk ongemak betreft, waren de blaren de laatste weken het grootste probleem. Verder heb ik wel last gehad van een waslijst aan (spier)pijntjes en kwaaltjes, maar meestal afwisselend en nooit zo erg dat het vermeldenswaardig is.
PS7 Hier in Grasse lagen twee pakketten (samen bijna 4,5 kilo!) voor mij klaar: één met de gebruikelijke zaken als contactlenzen plus de gidsen voor Italië, de tweede met een nieuw paar Palladiums, waar ik erg blij mee ben. Het tweede paar Solognac’s was inmiddels compleet versleten.
PS8 Voor de topofielen en cijfermensen weer een nieuw overzichtje:
Dag 78, za 21-7 "Verplicht Verblijf" in Le Puy-en-Velay
Dag 79, zo 22-7 "Verplicht Verblijf" in Le Puy-en-Velay
Dag 80, ma 23-7 "Verplicht Verblijf" in Le Puy-en-Velay
Dag 81, di 24-7 "Verplicht Verblijf" in Le Puy-en-Velay
Dag 82, wo 25-7 "Verplicht Verblijf" in Le Puy-en-Velay
Dag 83, do 26-7 "Pakjesdag" in Le Puy-en-Velay
Dag 84, vr 27-7 St. Julien-Chapteuil, 19 km
Dag 85, za 28-7 Le Chambon-sur-Lignon, 24 km
Dag 86, zo 29-7 Le Cheylard, 33 km
Dag 87, ma 30-7 St. Sauveur-de-Montagut, 25 km
Dag 88, di 31-7 Privas, 24 km
Dag 89, wo 01-8 Rust- en regeldag in Privas met uitstapje naar Coux
Dag 90, do 02-8 Le Teil, 31 km
Dag 91, vr 03-8 Bourg St. Andéol, 28 km
Dag 92, za 04-8 Pont St. Esprit, 24 km
Dag 93, zo 05-8 Orange, 24 km
Dag 94, ma 06-8 Via (de wijngaarden van) Châteauneuf-du-Pape naar Avignon, 30 km
Dag 95, di 07-8 Rust- en regeldag in Avignon
Dag 96, wo 08-8 Rust- en regeldag in Avignon
Dag 97, do 09-8 L'Isle-sur-la-Sorgue, 21 km
Dag 98, vr 10-8 Gordes, 27 km (zware klim-etappe en geslapen in een park)
Dag 99, za 11-8 Apt, 23 km (geslapen op de grond van de camping)
Dag 100, zo 12-8 Céreste, 22 km
Dag 101, ma 13-8 Manosque, 25 km
Dag 102, di 14-8 Rust- en regeldag in Manosque
Dag 103, wo 15-8 Gréoux-les-Bains, 16 km
Dag 104, do 16-8 Allemagne-en-Provence, 14 km
Dag 105, vr 17-8 Lange heuvel-etappe in de hitte naar Aups, 33 km
Dag 106, za 18-8 Heel warme etappe naar Montferrat, 29 km
Dag 107, zo 19-8 Rustdag in Montferrat
Dag 108, ma 20-8 Seillans, 22 km
Dag 109, di 21-8 Montauroux, 16 km
Dag 110, wo 22-8 Grasse, 19 km
Dag 111, do 23-8 Rust- en regeldag in Grasse
Dag 112, vr 24-8 Rust- en regeldag in Grasse
Dag 113, za 25-8 Rust- en regeldag in Grasse
PS9 Iedereen die mij een beetje kent, weet dat ik gek ben op overzicht(en) en zodoende heb ik ook een overzicht van al mijn wandeltochten sinds 1981 (vaak met de SNP, maar ook bijv. met SAT en natuurlijk tellen de 2.528 km’s van 1998 lekker aan). Toen ik vertrok, stond de teller op exact 7.250 km (dat zijn dus echte wandelkilometers, niet de kilometers naar het rookhok bijv.) en na deze tocht ben ik dus duidelijk aan een 10.000 km-beurt toe…
PS10 Voor de (project)managers: er is bij mijn projectje inmiddels onmiskenbaar uitloop wat tijd betreft. Wat kosten betreft valt alles nog binnen budget.
PS11 Uiteraard ook weer veel dank aan iedereen die een reactie op mijn blog heeft gezet of een mailtje gestuurd: elk bericht(je) geeft me een hoop positieve energie!
-
24 Augustus 2012 - 10:25
Martin:
Mooi verslag! Stukje bij beetje kom je dichterbij. Fijn dat het je overwegend goed gaat. Kan me voorstellen dat je de steden mijdt. Veel goeds in Italie, hopelijk pak je daar de taal ook snel op. Adios!
Martin -
24 Augustus 2012 - 11:10
Bea:
Lieve Hans,
Heerlijk zo'n Ground Control. Super Service! Super om op te vertrouwen. Bijzonder waardevol & byzonder te waarderen.
Zelfs het ontbreken van een slaapplaats lijkt zich vanzelf op te lossen, het elven als een glochard bekijk je op deze manier ook eens (ongewild). Een mens blijkt weinig nodig te hebben: WiFi, Toppie, een bed, Ground Control en een stel wandelschoenen.Hij die reist leert zo de ware aard der mensen te kennen ( spreekwoord - BM)
Met het Italiaans komt het wel goed: je beheerst toch Spaans? Dan ben je in elk geval al op de goede weg.
Op dit moment volg ik meerdere blogs van mensen die reizen. Die van jou springt er in positieve zin bovenuit. Ik heb er behoorlijke beelden bij ( au, mijn rug na een nacht op een bank in het park) en natuurlijk veel plaatjes erbij ( is het toeval dat je na 13 weken in Orange bent? Was dat ook een project?).
In ieder geval is deze projectondersteuner & statisticus weer tevreden over de update.
Hugs,
Bea
-
24 Augustus 2012 - 11:53
Corry En Pim:
Leuk verslag Hans, we zijn er even voor gaan zitten en herkennen vele foto's zoals in Orange en Avignon waar Nicole en Cor deze vakantie net geweest zijn. Veel succes met je italiaans en het italiaanse landschap zal je ook wel bevallen.
Wij kijken weer uit naar je volgende verslag, hou vol en geniet van de natuur en cultuur.
Corry en Pim -
25 Augustus 2012 - 18:27
Paul:
Hallo Hans,
Weer een mooi en realistisch verhaal. Naast al het mooie levert zo'n wandeltocht ook het een en ander ander frustraties op. Maar mijn petje af voor je doorzettingsvermogen om ondanks blaarellende te blijven genieten van je tocht. Gebruik je eigenlijk wandelstokken bij het lopen? Misschien heb je dat al verteld, maar ik herinner het mij niet. Veel plezier in Italie en ik volg de rest van je wandeling vanuit Zuid Frankrijk, waar ik ga lopen in de Pyreneeën (met stokken).
Groetjes en nog veel plezier. -
26 Augustus 2012 - 12:09
Saskia:
Ik sluit me helemaal aan bij de woorden van Paul, hierboven. (Alleen ga ik jammer genoeg niet in de Pyreneeën lopen.)
Je bent overigens vermagerd, Hans! Dat kan natuurlijk niet anders met al die kilometers die je aflegt, maar eet gerust wat meer van die heerlijkheden uit de Franse keuken. Foie gras moet je om principiële redenen niet willen consumeren, vind ik, maar die discussie is voor als je weer heelhuids thuis bent en je al bijna niet meer weet wat blaren zijn . :-)
Sterkte en geniet!
-
26 Augustus 2012 - 17:31
Nick:
Hallo Hans,
Prachtig verslag. Heel leuk om te lezen. De foto's geven mooi weer wat je zoal ziet en beleeft. Knap om je dagritme aan te houden in de warmte (heb net zelf 3 weken gewandeld bij ruim 30 graden).
Maak je geen zorgen over je italiaans. Al snel heb je door dat je franse basis het erg makkelijk maakt en je het al snel leert ver-italiaansen. Je komt er wel! (In vele opzichten). Veel succes en plezier de komende tijd. -
28 Augustus 2012 - 22:06
Lily En Jeu Dassen Gronsveld:
Hoi Hans,
Ik las in je verslag dat je de blaarpleisters Compeed niet kende ! Als ik dat had geweten had ik je die uit onze drogisterij meegegeven ! Hopelijk blijft het weer nog goed zodat je wel plezierig kan wandelen.ik bewonder je steeds meer, ik zou het je nooit nadoen. We vinden het heel leuk om telkens je belevenissen te lezen. Met B&B gaat het prima. We hebben het maar erg druk ermee. Als je terug bent schrijf je er dan een boek over ? Zo ja dan hoor ik het graag.
Heel veel wandelplezier en tot mails.
Gr. Lily en Jeu Dassen Gronsveld
-
29 Augustus 2012 - 23:41
Annie Enserink:
Hallo Hans,
Dat je dit allemaal meemaakt! Weggaan van alles wat je achter laat en open de wereld tegemoet treedt. Bij het wandelen buiten, de ontmoetingen, het zoeken naar rustplaatsen ,in the moning a mystery and in the evening history, steeds maar weer nieuwe indrukken op doen. Ik begrijp dat die rustdagen op een plek bijna wel noodzaak zijn. Hoe kun je het allemaal verwerken.? Goed blijven aarden, dat lukt natuurlijk wel als je je voeten het werk laat doen en je hoofd leeg houdt. De lezer krijgt alle dagen in een keer te verwerken en dan vraag je je af, hoe houdt hij het vol? Ik ben niet jaloers op je al zou ik best wat dagen dit willen ervaren maar ik kan het niet meer en ik geloof dat ik 't ook nooit zou aan durven als ik het wel zou kunnen. Je moet jezelf wel goed kennen om aan zoiets te beginnen en anders kom je jezelf wel tegen.
Hans, geniet van deze mooie kans die je gepakt hebt om tijdelijk zo te kunnen leven. Wat een verrijking van de dagelijkse. Ik ben er van overtuigd dat je het ook in het Italiaans wel aan kunt. Sterkte met de blaren! Oplossingen komen vaak vanzelf, zoals die hagelpatronen, prachtig!
Hoop dat deze reis je brengt wat je er van verwacht! Ik vind het erg leuk je ervaringen te lezen!
Hartelijke groeten,
Annie -
15 September 2012 - 10:41
Giel Klaver:
Hoi Hans Zie je nog gaan hier in Buren.trots op je nieuwe STOK.het is dus een onderdeel van je bestaan geworden.
Van Josephine vernam ik dat je misschien hier in Buren weer langs komt.
nog veel prettige wandel kilometers toegewenst en tot ziens,
Giel en Joos Klaver Janssen
de Paardenstal Buren. -
18 Oktober 2012 - 14:14
Metta Van Oeveren:
lieve hans
mijn complimenten .van leonie gehoord dat je al in rome zit.
ik heb helaas geen verslag van je gehad.maar ik ben toch op de hoogte.
wat zal je blij zijn dat je eens een vacantie kan opnemen.
ik hoop toch dat je mij verder op de hoogte houdt.
heel veel succes en geluk op je verdere tocht.
veel liefs en kus van metta.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
