Intense indrukken in Italië
Blijf op de hoogte en volg Hans
17 September 2012 | Italië, Sarzana
No more speed I'm almost there.
Gotta keep cool now, gotta take care.
Golden Earrings – Radar Love
Ciao cari tutti!
Oftewel: beste, lieve allemaal,
Het is weer de hoogste tijd om jullie een update te geven over mijn tochtje. Nog meer dan andere keren weet ik niet goed waar te beginnen, er is veel gebeurd en veranderd.
Het belangrijkste is natuurlijk dat ik inmiddels in Italië zit, en dat bevalt me prima. Italië doet een beetje aan Spanje denken, maar is toch weer totaal anders. De Italianen zijn in het algemeen bijzonder vriendelijk en hulpvaardig. Met de taal red ik me prima: ik begrijp het Italiaans goed (met dank aan Mara en Miriam voor de lessen, maar ook dankzij kennis van Spaans, Frans, Engels), spreken is dan wel weer een heel andere tak van sport. In ieder geval lukt het uitstekend om aan eten en onderdak te komen. Ook omdat ik, na het hoogseizoen, vaak van de ene naar de andere badplaats loop, is het vinden van een hotel tot nu toe meestal heel gemakkelijk gegaan. De hotelkamers waar ik sliep waren gemiddeld wel wat duurder dan in Frankrijk, maar ook met meer luxe. En vanaf de eerste dag heb ik erg genoten van de cappuccino’s en het heerlijke eten.
Maar goed, de vorige keer dat ik schreef, zat ik nog in Grasse. Daar kwam ik aan met een heel lichte rugzak, maar vertrok ik met een rugzak die zwaarder was dan ooit. Ook om verdere pakjes-ellende te voorkomen, had ik voor het hele Italiaanse traject voorraad (zoals contactlenzen) bij me, maar ook de diverse gidsen en kaartjes. Al met al was mijn rugzak ruim 2 kilo zwaarder dan normaal.
Mijn blaren waren ondertussen in de eeltvormende fase gekomen en met nieuwe Palladiums (incl. nieuwe inlegzooltjes) liep ik als een kievit (@Carla en Piet: vergeef mij deze uitdrukking). Ook mijn knieën deden het prima, maar om variatie in het verhaal te houden, kreeg ik nu vooral last van mijn schouders. Wat wel meewerkte, was dat het na Grasse (na een enorm onweer) een stuk minder warm was.
Vanaf Grasse liep ik nog een paar dagen aangenaam door Frankrijk om via Monaco naar grensstad Menton te lopen. Daarna heb ik La Via della Costa gewandeld, ook weer een apart avontuur.
Ik had mezelf van tevoren een voorstelling gemaakt van rotsige bergpaden met de zee in de verte. Maar zeker tot aan Genua was het vooral het volgen van de Via Aurelia en dat klinkt romantisch, maar dat is ook de SS1 (Strada Statale) 1 oftewel Rijksweg 1, nog niet de grote snelweg die hoger in de bergen ligt, maar wel een erg drukke tweebaansweg. Waar ik ook niet op voorbereid was, waren de vele badplaatsen waar ik doorheen mocht lopen. En gezien de enorme hoeveelheden strandstoelen en parasols, was ik blij dat ik na het hoogseizoen voorbij kwam. Al met al heb ik dus veel dagen gelopen met het patroon van: pal langs de zee over de boulevard door een badplaats, aan het einde van de stad terug naar de SS1, al dan niet via een tunnel over de kaap (meestal stijgend) en dan (weer afdalend) op naar de volgende boulevard in de volgende badplaats. Niet altijd even aangenaam, maar wel leuk om zo gelijk het Italiaanse leven te leren kennen. En daarbij was er onderweg een groot aanbod van horeca en supermarkten, om regelmatig van cappuccino’s en lekkere lunches te kunnen genieten.
Tot Genua heb ik zo een achttal etappes behoorlijk vlak kunnen lopen, ook regelmatig over voormalige spoorbanen (met ook veel tunnels, de langste was 1,5 km en het record was 14 tunnels op één dag). Na Genua volgden echter een aantal bergetappes en de bergen in wil hier zeggen: gelijk enorm steil stijgen en dalen. Hellingspercentages van 20 procent zijn meer regel dan uitzondering.
De markering van de Via della Costa is perfect: de eerste acht kilometers vanaf de Franse grens… Daarna is het helemaal niks (anders dan lokaal uitgezette wandelingen) en mijn (Italiaanse) gids had alleen maar schetsmatige kaartjes. Ik heb dus heel wat lopen (ver)dwalen. Dat was tot Genua nooit zo erg, want de route is toch steeds pal langs de zee. Na Genua ging het dus echter fors de bergen in en dan betekent een verkeerde afslag: weer een honderd meter of meer terug naar boven of beneden. En zo liep ik juist terwijl ik door de 2.500 km-barrière ging, ook helemaal vast op een berghelling: de markering was weg en op wat eerst nog een pad leek, kwam ik helemaal vast te zitten in de (doornen-)struiken, ik kon niet meer voor- of achteruit. Maar goed: ’s avonds, als een hotelkamer is gevonden, fris gedouched, na een lekker diner genietend van een espresso die even pittig is als de sudoku, dan is het leed ook weer snel vergeten.
Maar onderhand begint Rome dus wel heel erg in zicht te komen! Vanaf Sarzana volg ik de officiële Via Francigena, er zijn nog zo’n 21 etappes en 500 km te gaan.
Met warme pelgrimsgroet
en een dikke knuffel voor de dames, en de heren die daar prijs op stellen,
;-)
Hans Duif
Pelgrim onderweg naar Rome
Met 2.540 km’s op de teller
Vanuit Albergo La Villetta **
Sarzana
www.albergolavilletta.it
PS Goede vrienden (zelf net terug van een vakantie) vroegen me of ik niet soms wat moe wordt van alles. En inderdaad: een pelgrimage is vaak ook een zoektocht. Overdag is het zoeken naar de juiste route, aan het einde van de dag is het zoeken naar de VVV, een hotel, een supermarkt, een restaurant.
PS2 Aan de andere kant realiseerde ik me vooral in Genua (waar echt heel veel te zien en bezoeken valt) weer eens dat ik met een pelgrimstocht naar Rome bezig ben, niet met een kunstreis door Europa. Als ik alles zou bekijken wat er onderweg te bekijken valt, zou ik minstens 2 jaar nodig hebben.
PS3 Voor de topofielen en cijfermensen weer een nieuw overzichtje:
Dag 114, zo 26-8 Vence, 24 km
Dag 115, ma 27-8 Tourrette-Levens, 27 km
Dag 116, di 28-8 La Turbie, 22 km
Dag 117, wo 29-8 Via Monaco naar Menton, 17 km
Dag 118, do 30-8 Rust- en regeldag in Menton
Dag 119, vr 31-8 Via Ventimiglia naar Sanremo, 27 km, 750 m stijgen, 750 m dalen
Dag 120, za 01-9 Porto Maurizio (Imperia), 28 km, 350 m stijgen, 350 m dalen
Dag 121, zo 02-9 Andora, 16 km, 320 m stijgen, 320 m dalen
Dag 122, ma 03-9 Albenga, 18 km, 650 m stijgen, 650 m dalen
Dag 123, di 04-9 Finale Ligure, 23 km, 210 m stijgen, 210 m dalen
Dag 124, wo 05-9 Pittige etappe naar Savona, 29 km, 680 m stijgen, 680 m dalen
Dag 125, do 06-9 Via 14 tunnels naar Arenzano, 23 km, 300 m stijgen, 300 m dalen
Dag 126, vr 07-9 Genua (Genova), 23 km, 290 m stijgen, 290 m dalen
Dag 127, za 08-9 Uitrusten en toeristje spelen in Genua (Genova)
Dag 128, zo 09-9 Recco, 23 km, 500 m stijgen, 500 m dalen
Dag 129, ma 10-9 Stevige bergetappe naar Lavagna, 29 km, 950 m stijgen, 950 m dalen
Dag 130, di 11-9 Vrij stevige bergetappe naar Moneglia, 26 km, 650 m stijgen, 650 m dalen
Dag 131, wo 12-9 Lastige bergetappe naar Levanto, 28 km, 1.250 m stijgen, 1.250 m dalen
Dag 132, do 13-9 Rust- en regeldag in Levanto
Dag 133, vr 14-9 Extra rustdag in Levanto
Dag 134, za 15-9 Een van de zwaarste etappes:
over de bergen boven Cinque Terre naar La Spezia, 32 km, 1.500 m stijgen, 1.500 m dalen
Dag 135, zo 16-9 Rustige etappe naar Sarzana, 21 km, 100 m stijgen, 100 m dalen
Dag 136, ma 17-9 Rust- en regeldag in Sarzana
PS4 De hoogte-cijfers komen uit de gids van La Via della Costa. Zelfs op dagen die ik erg vlak vond, blijk je ongemerkt toch best te stijgen en te dalen. Maar met terugwerkende kracht denk ik dat ik in Frankrijk vele meters meer geklommen en gedaald heb.
PS5 Met 2.540 km op de teller heb ik ook mijn vorige persoonlijke record (2.528 km in 1998) verbeterd.
PS6 De Fransen spreken Via Francigena natuurlijk uit met een S-klank voor de C, maar de Italianen spreken het erg raar uit: franTSJI-gena.
PS7 Ik weet niet hoe het in Nederland is, maar hier merk ik dat het ‘s avonds helaas alweer vroeg donker wordt.
PS8 Ook op La Via della Costa ben ik nog geen andere pelgrims tegengekomen. Ik ben benieuwd of dat gaat veranderen nu ik op de “officiële” route ga lopen.
-
17 September 2012 - 19:38
Bea:
Ciao Hans,
En dat noem jij een tochtje?! nou, een tripje zou ik het niet noemen. Het is al met al een hele tippel. Ooit heb ik nog wel eens vage plannen gehad om Cinque Terre te gaan doen, buiten het hoogseizoen dan maar en met goede schoenen ( en getraind).
Ja, ook hier is het veel te vroeg donker 's avonds, volgende keer maar in mei t/m juli wandelen naar de Noordkaap dan maar? Zo rond de 21ste juni is het wel heeeeeeeeeeeeeeeeeeeel lang licht.
Met deze reis leer je de waarde van de mensen kennen.
Blijf genieten! ( ook al is het soms niet makkelijk de juiste weg te vinden).
Hug,
Bea -
17 September 2012 - 22:09
Corry En Pim:
Hoi Hans, misschien gaan wij volgend jaar, bij leven en welzijn, naar Piemonte en Sardinie, van uit Genua met de boot naar Sardinie.
Wat heb jij prachtige foto's gemaakt, de cappuccino in Italie de beste evenals het ijs (lekker man).
Groetjes Corry en Pim -
18 September 2012 - 20:22
Lily En Jeu Dassen Uit Gronsveld (dag 18 ):
Beste Hans,
Het is bijna niet te geloven dat je al zoveel kilometers erop hebt zitten !! Hoeang zou je nog doen over die 500 kilometer ?Ik heb eens op mijn tablet gekeken en zie dat prachtige plein waar jouw hotel op staat. Geweldige kleur. Het grote rode en gele huis zijn schitterend !
The fortress of Sarzana is magnifique !!! En zo zijn nog heel veel dingen die ongelooflijk mooi zijn. Daar kunnen wij met ons kleine B&B niet tegenop, maar we zijn toch heel content (zouden ze in België zeggen ) Probeer volgende week weer een mailtje te schrijven.
Hou goede moed en plak eerst compeed op je voeten voordat je blaren krijgt.
Groeten uit een klein paleisje uit Gronsveld (zoals jij het beschreef)
Lily en Jeu Dassen
-
19 September 2012 - 04:35
Jodie:
Lieve Hans,
Wat is Rome al dichtbij! Heerlijk om je verhaal te lezen, er zat teveel tijd tussen sinds je laatste verslag. Veel respect voor deze pelgrim. Hartelijke groet vanuit Aruba, waar ik toch de heerlijke cappuccino's, het echte Italiaanse eten en de mensen mis. Ciao, Jodie. -
20 September 2012 - 18:04
Josephine Janssen B&B De Paardenstal Buren:
hallo hans, ook ik heb je gevolgd.
je overnachting in october staat vast.
gezellig je met je verhalen weer te zien.
hartelijke groeten,
josephine B&B de paardenstal Bueren -
21 September 2012 - 10:36
Martin Boon:
Hoi Hans,
Leuk om je verslag weer te lezen. Heel boeiend. Knap hoe je 't volhoudt en de goede moed erin houdt. Lijkt me ook heel bijzonder om voortdurend langs de zee te lopen. Nog 500 km. dus. Dat is niet erg ver meer. Maar me dunkt, het is misschien dan ook even goed geweest.
Wat me frappeert is dat je zo weinig andere pelgrims tegenkomt. Dat pleit wat mij betreft zeker voor deze route. Zijn er ook herbergen onderweg, anders dan hotels?
Een goede laatste weken in Italie. Toen ik er bijna was in Santiago, weet ik dat ik helemaal gek van vreugde, opluchting en trots werd. Geniet ervan, nog even: van 't land en van de grootse prestatie die je levert.
Vriendelijke groet,
Martin -
23 September 2012 - 22:15
Saskia:
Hallo Hans,
Dank voor weer een prachtverslag met mooie foto's. Die zee... heerlijk!
Wat schiet het nu ineens op! Nog 'maar' 500 kilometer naar Rome. Je doet het hartstikke goed. Veel sterkte met de volgende etappes en ik kijk uit naar je volgende verslag.
Ciao ciao,
Saskia
-
26 September 2012 - 10:30
Henry & Hanneke:
Lieve Pelgrim onderweg naar (bijna) Rome,
Lieve Hans,
Wat ben je een eind opgeschoten naar je einddoel, geweldig!.
Wanneer ik dit schrijf ben je alweer dichter bij je einddoel, heb je al een idee hoe je dit gaat vieren? Want dat je het moet gaan vieren is wel zeker!.
Wat een mooie plaatjes heb je gemaakt en wat moet het een bijzondere ervaring zijn om zo langs de kustlijn te lopen. Is het niet een aanslag op jouw hollandse huidje?
Ontvang van ons vanuit een bibberig koud Nederland een warme groet en een dikke knuffel en natuurlijk heel veel succes met je toch wel de laatste loodjes.
Liefs van ons,
Henry en Hanneke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
